മകളെ..
മറക്കരുത്..പൊറുക്കരുത്..
ഞാനെന്റെ ആയുസ്സുകൊണ്ട്
നിനക്ക് ബലിയിടാം...
അലറിച്ചിരിക്കുന്ന കാറ്റിലും
വിതുമ്മികരയുന്ന മഴയിലും
നീ കത്തിയെരിയുമ്പോള്‍...
ജ്വലിക്കുന്ന കനലില്‍
നിന്‍ രോഷമോ...?
നിനക്കറിയുവാനാകാതെ പോയൊരു
സ്നേഹത്തില്‍ കസ്തൂരി ഗന്ധമോ..?
ഭാഗ്യവതിയാണ് നീ...
നാവുകളെ ഭയക്കേണ്ട.
നാളെകളറിയേണ്ട..
പേരും പൊരുളുമറിയെണ്ടാ..
നേരും നേരവുമറിയേണ്ട..
കാമം തുറിക്കുന്ന-
കണ്ണുകള്‍ കാണേണ്ടാ..
ഒടുക്കത്തെ വണ്ടിയില്‍
വീടെത്തുവാനിനി -
ഓടികിതക്കേണ്ടാ.
അറിഞ്ഞിട്ടുമറിയാത്ത-
ഭാവം നടിക്കെണ്ടാ..
ശവമടക്കിന്നു വന്നവര്‍.
ശാപം മടക്കി വാങ്ങുന്നവര്‍.
ഇനി കരക്കാര്‍ മുറുക്കി പിരിയും.
കാക്കകള്‍ ബലിചോറു കൊത്തും.
കുഴിമാടത്തില്‍ മുളയ്ക്കുന്ന
നവധാന്യ ങ്ങളിലൂടെ..
നീ എന്നെ തിരയുമോ..
ഒരു വാക്ക് മിണ്ടുമോ..?
______________________________
മഹാഗണിയും അഷ്ടമുടിയും പിന്നെ മാഷിന്റെ ഓരോ കവിതകളും തന്ന നവ്യാനുഭവം ഇപ്പോഴും മനസ്സില്‍ ഇടയ്ക്കിടെ കിടന്നു പിടയ്ക്കാറുണ്ട്....കവിതകളുടെ മഹാഗണത്തില്‍ ജലദര്‍ശനങ്ങളും..
ReplyDeleteമനസ്സില്‍ നീറ്റലുണ്ടാക്കുന്ന കവിത..
ReplyDeleteഅലറിച്ചിരിക്കുന്ന കാറ്റിലും
ReplyDeleteവിതുമ്മികരയുന്ന മഴയിലും
നീ കത്തിയെരിയുമ്പോള്‍...
ജ്വലിക്കുന്ന കനലില്‍
നിന്‍ രോഷമോ...?
ജ്വലിക്കുന്നു ഈ കവിത എന്‍ മനസ്സിലും....
സുനില്‍ ഭായ് ... മനസ്സിലെ വ്യഥ ശരിക്കും വാക്കുകളില്‍ പ്രതിഫലിക്കുന്നു .....വേദനയോടെ എന്നും ആ പെണ്‍കുട്ടിയെ ഓര്‍ക്കാം. ഇനിയും ആവര്‍ത്തിക്കാതിരിക്കാന്‍ ജാഗ്രത പൂണ്ടിരിക്കാം.
ReplyDeleteചിലപ്പോള്‍ കവിത ആകൃതി പുണ്ട് മനസ്സിനെ മഥിക്കുന്നു. പിന്നെ അതിന്‍റെ സ്പന്ദനങ്ങളില്‍ നാം സ്വയം മറക്കുന്നു.സുനില്‍, നടന്നു കയറുക... ഇനിയും ഉയരങ്ങളിലേക്ക്.
ReplyDelete